Πολλοί μου κάνουν την ερώτηση αυτή και η αλήθεια είναι πως η απάντηση είναι πολύ απλή:“Γιατί δε θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο”! 

Η επιστήμη της Ψυχολογίας μπορεί να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια όπως κάθε άλλη επιστήμη, όμως η μεγάλη της ιδιαιτερότητα είναι πως είναι κατά βάση βιωματική και δεν “μαθαίνεται”ούτε κανείς εκπαιδεύεται με ακρίβεια για το τι θα αντιμετωπίσει στη συναναστροφή του με τους άλλους...Άλλωστε μιλάμε για τον άνθρωπο, την πιο περίπλοκη οντότητα στο σύμπαν!

Από μικρή μου άρεσε η παρατήρηση και δεν μου αρκούσαν απλοϊκές δηλώσεις όπως, άσ’τον έχει τα νεύρα του, καλά αυτός δεν είναι στα καλά του ,μα ζηλεύει δεν το βλέπεις; Πάντα προσπαθούσα να “μπω στα παπούτσια του άλλου” και να κατανοήσω για ποιό λόγο συμπεριφέρεται έτσι και πώς να νοιώθει. Το παραπάνω σε συνδυασμό με τα προσωπικά μου βιώματα, με οδήγησαν στην προσωπική μου αναζήτηση και κατ' επέκταση σε μια εξαετή σπουδή στο μαγικό κόσμο αρχικά της Ψυχολογίας και μετέπειτα της Παιδοψυχολογίας. Τι ανακάλυψα?

Οτι η δύναμη που έχει ο καθένας από εμάς μέσα του είναι αστείρευτη και πως δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην μπορούμε να διαχειριστούμε, αρκεί σε περιόδους κρίσης να βρούμε τη διάθεση και τον κατάλληλο καθοδηγητή. Όλα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους...

Άλλωστε τι μπορεί να πάει στραβά σε αυτό το ταξίδι στον εαυτό? Θα έχουμε σίγουρα μάθει καλύτερα τον εαυτό μας!

Αν είσαι έτοιμος/έτοιμη και νιώθεις πως χρωστάς αυτό το δώρο στον εαυτό σου, δεν έχεις παρά να του το χαρίσεις...